Ze hadden ook in gastgezinnen gemogen, alle leden van het Losserse gezin Beernink. Maar ze kozen toch liever voor de eigen caravan, met een extra tent. ,,Er was een groot muziekfestijn in Duitsland en daar gingen we met onze vereniging Concordia naar toe. Onze dochter zat bij de majorettes, en onze twee zoons speelden trompet en trommel. Mijn man kon mooi gitaarspelen, maar daar zat Concordia natuurlijk niet op te wachten. Toen heeft hij zo’n groot blaasinstrument leren spelen. Om er maar bij te zijn, want dat vond hij geweldig’’.
Lisa, die nu in verpleeghuis Oldenhove in Losser woont, was altijd al handig met de naaimachine. Het was dus logisch dat zij de pakjes voor de majorettes naaide. ,,Dat we alles hebben meegekregen, ik vraag me nog wel eens af hoe. Maar de tijden waren anders natuurlijk, en we vonden het heel leuk om met ons hele gezin met de vereniging aan dat muziekfeest mee te doen’’.
De foto’s laten een hele organisatie zien: tentjes die opgezet en afgebroken moesten worden, instrumenten in koffers…. ,,Maar de sfeer was zo ontzettend mooi, en de mensen daar ook zo aardig, vlakbij wat toen nog Oost-Duitsland was’’.
Duitsland was sowieso hun favoriete vakantieland. Ook al moest Lisa’s echtgenoot Gerhard daar ook al vaak werken, om oude gasinstallaties om te bouwen. ,,Later zijn we ook wel naar andere landen geweest, maar aan Duitsland heb ik de mooiste herinneringen. We gingen de eerste jaren toen de kinderen klein waren maar een klein eindje de grens over. Iets grotere tent mee en een kleintje voor de kinderen. Ik had er nog een soort zak aan genaaid, daar konden we kleren en zo in kwijt. Achteraf denk ik: je deed niks bijzonders. Buiten zitten, iets lekkers bij de koffie, een eindje lopen voor het slapen gaan zodat de kinderen goed moe waren. Het stelde als je het nu bekijkt niet zoveel voor, maar we vonden het allemaal heerlijk. In die beginjaren ging lang iedereen nog niet kamperen, maar wij waren meteen verkocht. Het was gewoon primitief: koken op een gasstelletje, ’s nachts op een pot plassen omdat de wc zo ver was. Nu hebben mensen alle comfort bij zich’’.
De twee tentjes werden later verruild voor een caravan. Maar wel met een tentje erbij, want de kinderen vonden apart slapen toch het leukst. ,,Die caravan was luxe natuurlijk, comfortabel en met een lekker bed. Als het onweerde konden de kinderen er ook bij in. Maar als zij over de vakanties praten, gaat het toch vooral over die tentjes. En over die keer dat we met Concordia op pad waren. Als ik naar de foto’s kijk denk ik: Wat een mooie tijd hebben we gehad’’.