Lieve papa,

We hebben pas je 84e verjaardag gevierd. Het feest was bij Wilma thuis. Je broer, zus, schoonzus, kinderen, kleinkinderen, iedereen die jou liefheeft was  daar samengekomen. Er hingen vlaggetjes in de kamer. Je genoot met volle teugen, dat zagen we wel aan je gezicht. Je glunderde helemaal. Mooi om te zien. Je bent een man van weinig woorden. Stille Willie, zo noemen we jou weleens. Maar je kijkt ons vaak aan met een doordringende blik in je ogen. Dan vragen we ons af wat je denkt. Wat je ons wilt vertellen. Mis je mama nog erg?

Mama was jouw grote liefde. Jullie waren zó gek op elkaar. Altijd liepen jullie hand in hand. Voor jou bestond er geen ander. Jij en mama hebben samen keihard gewerkt om voor het gezin met negen kinderen brood op de plank te krijgen. Jullie werkten allebei in ploegendiensten in de textiel. Als de een thuiskwam, moest de ander weer weg. Maar zo was er wél altijd iemand thuis voor ons.

Thuis was het heel gezellig. Daar zorgden jullie wel voor. We herinneren ons tafels met eten, veel eten. Ook al was er weinig geld. Dat je daarvoor dingen moest doen die eigenlijk niet mochten, daar had jij geen boodschap aan. We zien je als een ondeugende man. Samen met je broer Alex ging je regelmatig op strooptocht. Dan kwam je thuis met een konijn. Of je zette een fuik in de Dinkel om palingen te vangen. Als kinderen moesten we dan op de uitkijk staan, kijken of de kust veilig was. Spannend vonden we dat! Maar daarna was het feest. Dan rookten we achter het huis de palingen in een ton en kwam de hele familie én de buurt langs.

Papa, je bent een echt natuurmens. Je kende alle vogels bij naam. Die liefde voor de natuur heb je aan al je kinderen overgebracht. Jij ging vaak met ons de natuur in, bramen plukken. Of hazelnoten verzamelen, waar jij dan samen met ons poppetjes van maakte. Weet je nog dat we een witte volkswagenbus hadden? We mochten van jou bovenop het dak van de bus staan als we niet bij de hazelnoten konden komen.

Toen het financieel wat beter ging met ons gezin zijn we met z’n allen in die volkswagenbus op vakantie naar Italië geweest. Het is 45 jaar geleden, maar we weten de naam van de camping nog: Marina de Venetia. Wat hebben we daar een plezier gehad. Gitaar spelen bij het kampvuur en mooie liedjes zingen. Thuis zongen we ook altijd canons. Jij zong nooit mee, maar je vond het gezang van je kinderen wel prachtig.

Je leven was zo mooi toen je nog samen met mama was. Jij en mama maakten samen nog die prachtige reis naar Soerabaya, naar mama’s roots. Op het ereveld Kembang Kuning hebben jullie het graf van opa bezocht. Onvergetelijk.

Toen mama in het jaar 2000 aan borstkanker overleed, miste je haar enorm. Niks voor jou om alleen te zijn. Je was altijd ‘kabaal aan de kop’ gewend. En nu was er die stilte. ‘Als ik m’n teen stoot, kan ik dat tegen niemand meer zeggen’, zei je en die opmerking raakte ons erg. We voelden je eenzaamheid en hadden het daar moeilijk mee. Ieder van ons was in die tijd ook heel druk met werk en het eigen gezin. Hebben we destijds genoeg voor je gedaan?

Je gezondheid ging steeds verder achteruit. Eerst kreeg je een auto-ongeluk in Oldenzaal. Toen een TIA. Je was al zo stil, maar nu kon je bijna niks meer zeggen. Het leven thuis werd steeds moeilijker voor je. Wat wáren we blij dat je bij zorgboerderij Sleiderink terecht kon! Je ging er zó graag naartoe en er kwam weer regelmaat in je leven.

We zien dat je het in het Gerardus Majella ook heel goed hebt. Elke dag komen we op bezoek. Je geniet als we samen op de duofiets naar de watermolen Singraven gaan. Toch merken we ook dat je steeds meer achteruit gaat. Dat is moeilijk voor ons. Laatst werd je op een zondag niet lekker en moesten we de dokter bellen. Je zei tegen ons: ‘Ik ga naar boven, naar ma.’ Dat gebeurde niet. Je krabbelde weer op. Maar papa, als het straks wel zover is, dan hebben we daar vrede mee. We willen tegen je zeggen:

We zien je stralende ogen, maar ook je stil verdriet

Misschien dat je straks daarboven, opnieuw met Ma geniet

Ik ben Maartje
Als verpleegster geef je om mensen en zit verzorgen in je DNA
Voor de Geraniums
Mensen, kom uit de banken
Familie van
‘Bij mijn moeder eet ik chips’
Voor de Geraniums
In de voetsporen van zijn vader
Voor de Geraniums
Volle kracht vooruit
Even delen!
‘Als ik Stille Nacht hoor, rollen de tranen over m’n wangen’
Even delen!
Met de neus bovenop de natuur
Familie van
“We hebben de verhuizing samen kunnen doen”
Even delen!
Foto’s uit de oude doos
Familie van
Als het ’thuis’ niet langer gaat
Voor de Geraniums
Santje breit borsten
Even delen!
Zelfs de koeien werden vroeger met Kerst gewassen
Familie van
Als je vader alle zelfstandigheid moet inleveren
Even delen!
“Ik ben Miep al voor een deel kwijtgeraakt”
Even delen!
Nationale Vrijwilligersdag
Even delen!
De vakantie van hun leven
Voor de Geraniums
Een microscopisch oog voor detail
Familie van
Van zorgen voor… naar verzorgd worden
Voor de Geraniums
Van biljartlaken naar graslaken
Even delen!
De liefste creatiefste moeder
Even delen!
“Koningin Juliana ontmoeten was heel bijzonder”
Voor de Geraniums
Een levensweg in klei
Voor de Geraniums
Goed geknipt, glad geschoren
Ik ben Maartje
Ik zie ze graag weer vertrekken
Voor de Geraniums
Fijne feestdagen!
Voor de Geraniums
Duizenden stralende kinderogen
Ontroerend Goed
Mijn trouwjurk, zelf gemaakt!
Ik ben Maartje
Als je maar in beweging blijft
Ontroerend Goed
Niet meer op één hand te tellen
Voor de Geraniums
90 jaren op inkt en papier
Voor de Geraniums
Geboren voor de catwalk
Ontroerend Goed
Een levenslange passie voor de ‘oale roop’
Even delen!
Met de muziek mee
Even delen!
87-jarige breikoningin nog dagelijks met wol in de weer
Voor de Geraniums
Opperhoofd in Kameroen, pater in Tubbergen
Ik ben Maartje
Wijkverpleegkundige op je 22e
Even delen!
De allerliefste papa
Voor de Geraniums
De fanatiekste vrijwilligster fan Fryslân
Ontroerend Goed
Alleen op avontuur naar Brazilië!
Even delen!
De liefste moeder van allemaal
Even delen!
​Pas maanden na de bevrijding thuis​
Voor de Geraniums
Deeg zetten voor de zon opkomt
Ik ben Maartje
Geduld, humor en oplossend vermogen
Voor de Geraniums
206 trouwjurken in 70 jaar
We zien we Mijnheer Bijen, een marktkoopman in hart en nieren.. 40 jaar tussen tinneroy
Voor de Geraniums
40 jaar tussen tinneroy
Voor de Geraniums
Zeeuws meisje uit Losser
Ik ben Maartje
Meekijken met de kraamverzorgende
11:11
Wat doe jij om 11:11 uur?
Even delen!
Een lopend wonder
Even delen!
‘Dag mevrouw, zei mijn man tegen me’
11:11
Wat doe jij om 11:11 uur?
Even delen!
‘Dit werk is een cadeautje’
Familie van
Als het ’thuis’ niet langer gaat
Voor de Geraniums
Santje breit borsten
Even delen!
Zelfs de koeien werden vroeger met Kerst gewassen
Familie van
Als je vader alle zelfstandigheid moet inleveren
Even delen!
“Ik ben Miep al voor een deel kwijtgeraakt”
Even delen!
Nationale Vrijwilligersdag
Even delen!
De vakantie van hun leven
Voor de Geraniums
Een microscopisch oog voor detail
Familie van
Van zorgen voor… naar verzorgd worden
Voor de Geraniums
Van biljartlaken naar graslaken
Even delen!
De liefste creatiefste moeder
Even delen!
“Koningin Juliana ontmoeten was heel bijzonder”
Voor de Geraniums
Een levensweg in klei
Voor de Geraniums
Goed geknipt, glad geschoren
Ik ben Maartje
Ik zie ze graag weer vertrekken
Voor de Geraniums
Fijne feestdagen!
Voor de Geraniums
Duizenden stralende kinderogen
Ontroerend Goed
Mijn trouwjurk, zelf gemaakt!
Ik ben Maartje
Als je maar in beweging blijft
Ontroerend Goed
Niet meer op één hand te tellen
Voor de Geraniums
90 jaren op inkt en papier
Voor de Geraniums
Geboren voor de catwalk
Ontroerend Goed
Een levenslange passie voor de ‘oale roop’
Even delen!
Met de muziek mee
Even delen!
87-jarige breikoningin nog dagelijks met wol in de weer
Voor de Geraniums
Opperhoofd in Kameroen, pater in Tubbergen
Ik ben Maartje
Wijkverpleegkundige op je 22e
Even delen!
De allerliefste papa
Voor de Geraniums
De fanatiekste vrijwilligster fan Fryslân
Ontroerend Goed
Alleen op avontuur naar Brazilië!
Even delen!
De liefste moeder van allemaal
Even delen!
​Pas maanden na de bevrijding thuis​
Voor de Geraniums
Deeg zetten voor de zon opkomt
Ik ben Maartje
Geduld, humor en oplossend vermogen
Voor de Geraniums
206 trouwjurken in 70 jaar
We zien we Mijnheer Bijen, een marktkoopman in hart en nieren.. 40 jaar tussen tinneroy
Voor de Geraniums
40 jaar tussen tinneroy
Voor de Geraniums
Zeeuws meisje uit Losser
Ik ben Maartje
Meekijken met de kraamverzorgende
11:11
Wat doe jij om 11:11 uur?
Even delen!
Een lopend wonder
Even delen!
‘Dag mevrouw, zei mijn man tegen me’
11:11
Wat doe jij om 11:11 uur?
Even delen!
‘Dit werk is een cadeautje’
Geen aflevering missen? Schrijf je nu in!